Skip to main content

Posts

სოფო ხუნდაძე: რეცენზია ელენე კალანდარიშვილის სპექტაკლზე "შეზღუდული დაისი"

  შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტში, ინტერაქტივის ეგიდით გაიმართა დრამის ფაკულტეტის, თეატრის რეჟისურის სპეციალობის IV კურსის სტუდენტის, ელენე კალანდარიშვილი, სადიპლომო სპექტაკლის „შეზღუდული დაისის“ პრემიერა. პიესის ავტორია, პულიცერის პრემიის ლაურეატი - კორმაკ მაკ-კართი. პიესაში პერსონაჟებს სახელები არ აქვთ, ისინი მოხსენიებულნი არიან, როგორც შავი და თეთრი, რაც თავიდან იწვევს განცდას, რომ რასობრივი განსხვავების გამოა გამოყენებული, თუმცა კითხვისას ირკვევა, ე. წ. კოდირებული სახელები მხოლოდ და მხოლოდ მათი ბუნებიდან გამომდინარე არის მისადაგებული, რაც ჩემი აზრით, სარკასტული დამოკიდებულებაა პიესის ავტორის მხრიდან. ტექსტზე მუშაობისას ელენე კალანდარიშვილმა გადაწყვიტა, რომ ერთადერთი სტატუსი, რაც მათ ერთმანეთისგან განასხვავებდათ ყოფილიყო - პროფესორი. აღნიშნული პიესის საფუძველზე, ახალგაზრდა რეჟისორი ეხება ისეთ სენსიტიურ თემას, რომელიც მიუხედავად არსებული საუკუნისა მაინც ტაბუირებულია და მასზე მსჯელობას საზოგადოების დიდი ნაწილი ერიდება. ჭეშმარიტება იქნება თუ ვიტყვი, რ...

"არ იარსებებს თემა, როგორ ფართოდაც არ უნდა გვეჩვენებოდეს, რომელიც აკრძალული გახდება ჩვენთვის."

ტექსტი, რომელსაც ახლა კითხულობ, შენი დაწერილია. მინდა თეატრი სამყაროს სარკედ იქცეს. მინდა სცენაზე საკუთარი ანარეკლი დავინახო, დავინახო ჩემი წარსული, ჩავიხედო ჩემს მომავალში, ვიმოგზაურო ჩემს გონებაში, ვიმოგზაურო მსოფლიოს გარშემო, ვიმოგზაურო კოსმოსში, სამყაროს მიღმა. სცენაზე წამის მარადიულობა!  ქვიშის სასახლის უკვდავება!  ჩემი საკუთარი!  ჩემთვის უცხო!  ანტიკური თეატრიდან ქარიშხალი-  ქარიშხალიდან გაჟღერებული ხმები!  გარდამქმნელი თეატრი, მამხილებელი თეატრი, თანამედროვე თეატრი.  მსურს დავიბრუნო დაკარგული, გავიხსენო და გარდავქმნა, ხორცი შევასხა, ვთქვა საკუთარი სიტყვა, ვთქვა სხვების სათქმელი, გავთქვა საიდუმლო და შევინახო სამუდამოდ.  ანა გოგიშვილი